دوشنبه, ۳ دی , ۱۴۰۳ Monday, 23 December , 2024
  • شاید برای همیشه گم شده باشم 11 آبان 1403

    نگاهی به تازه‌ترین مجموعه‌شعر «محسن بافکر لیالستانی»
    شاید برای همیشه گم شده باشم

    شاعر در این سروده با قلبی کاردآجین به سرنوشت جوان‌های این مرزو بوم خیره شده است و آن‌ها را به چشم نوه‌هایش می‌بیند، چیزی که شعر اجتماعی سخت به آن نیاز دارد.

زندگی در بستر مرگ 11 مرداد 1403

نگاهی به کتاب  «رقص منور» خاطرات مستند سرباز وظیفه «بهروز نیک بین» از جنگ زندگی در بستر مرگ

مرا دردی‌ست! 24 تیر 1403

تخریب یک خانه‌ی قدیمی دیگر در لنگرود؛ مرا دردی‌ست!

آیا رئیس‌جمهور می تواند  کاری کند؟ 14 تیر 1403

گشت ارشاد، فیلترینگ و اخراج استادان و دانشجویان؛ آیا رئیس‌جمهور می تواند  کاری کند؟

خیلی دور ایسام / سروده‌ی محسن آریاپاد 15 تیر 1399
نگرشی کوتاه بر شعر گیلکی؛

خیلی دور ایسام / سروده‌ی محسن آریاپاد

ایستادن در زمان و از چشم‌انداز تاریخ و اسطوره، هستی را دیدن، این امکان را فراهم می‌کند که سوژه‌ی شعر، زاویه‌ی دید ِ چشم‌انداز را هرلحظه تغییر بدهد و لنز دوربین خودرا به مناظرِ کنونی هستی تنظیم کند.

جیره‌ی روزانه‌ی اخبار بد اتفاقی است؟ 15 تیر 1399
کی شعر تَر انگیزد خاطر که حزین باشد

جیره‌ی روزانه‌ی اخبار بد اتفاقی است؟

هنوز در حال شمردن جان‌باختگان یک روز کرونا هستیم که کلینیک منفجر می‌شود، غم‌اش را مزمزه می‌کنیم که هنرمند دوست‌داشتنی جان می‌بازد و احتمالاً تا موقع خواندن این نوشته خبر بدتری از راه رسیده است!

با بدبختی‌شان عکس یادگاری می‌گیریم 15 تیر 1399
رویاهای مچاله شده در زباله‌دانی

با بدبختی‌شان عکس یادگاری می‌گیریم

این بچه‌ها گم شده‌اند. گم شده‌اند میان سرچ هر روز گوگل، گم شده‌اند میان خبرهای داغ اختلاس، گم شده‌اند میان هشتگ حمایت از تتلو، گم شده‌اند میان عکس‌های بازیگر سینما با دوست‌پسر جدیدش، آن‌ها میان امیال ما گم‌ شده‌اند.

ماندلای درون‌ و آپارتاید پیرامون 14 تیر 1399
لیلاکوه، کومله و ...

ماندلای درون‌ و آپارتاید پیرامون

باید مادر باشی تا بفهمی، نه فقط مادر برای فرزند، مادر برای طبیعت تا وقتی عزیزت را تکه تکه می‌کنند، دلت آتش بگیرد، دلت بسوزد، تا بفهمی رنج از دست دادن را، تا وقتی کسی بگوید حالت چطور است، آرام زمزمه کنی:

14 تیر 1399
به بهانه‌ی 14 تیر روز قلم

انسان امروز از احساس زندگی تهی است

انسان امروز با همه‌ی پیشرفت‌های اجتماعی و اقتصادی و نظامی، از احساس زندگی تهی است، دردی که بشریت امروز را بیش‌تر از گذشته به پرتگاه سقوط نزدیک کرده است.