شنبه, ۱ دی , ۱۴۰۳ Saturday, 21 December , 2024
  • شاید برای همیشه گم شده باشم 11 آبان 1403

    نگاهی به تازه‌ترین مجموعه‌شعر «محسن بافکر لیالستانی»
    شاید برای همیشه گم شده باشم

    شاعر در این سروده با قلبی کاردآجین به سرنوشت جوان‌های این مرزو بوم خیره شده است و آن‌ها را به چشم نوه‌هایش می‌بیند، چیزی که شعر اجتماعی سخت به آن نیاز دارد.

زندگی در بستر مرگ 11 مرداد 1403

نگاهی به کتاب  «رقص منور» خاطرات مستند سرباز وظیفه «بهروز نیک بین» از جنگ زندگی در بستر مرگ

مرا دردی‌ست! 24 تیر 1403

تخریب یک خانه‌ی قدیمی دیگر در لنگرود؛ مرا دردی‌ست!

آیا رئیس‌جمهور می تواند  کاری کند؟ 14 تیر 1403

گشت ارشاد، فیلترینگ و اخراج استادان و دانشجویان؛ آیا رئیس‌جمهور می تواند  کاری کند؟

نوچه‌پروری، آفت ادبیات امروز 12 تیر 1402
واکاوی یک عادت ناپسند

نوچه‌پروری، آفت ادبیات امروز

«نوچه پروری، یک آفت است. به چاپلوسی و بی‌شخصیتی دامن می‌زند. افرادی تحویل می‌دهد بی‌هویت و بی‌ضابطه که می‌توانند تناقض‌ها را با وقاحت جمع کنند.»

فریماه فرجامی، آهویی با نگفته‌های دردآلود 10 تیر 1402
در سوگ «ماه‌منیر» سینمای ایران

فریماه فرجامی، آهویی با نگفته‌های دردآلود

سِحری که از وجود و نوع بازی‌اش برمی‌خاست و می‌خواست رازی را بگوید که هیچ‌وقت نمی گفت. چون نمی‌خواست. شاید هم نمی توانست. اما، معمای آن راز همیشه با مخاطبش می‌ماند و آن‌قدر به او منتقل می‌شد که انگار به جوابش رسیده است.

مفاخر و مشاهیر کدام‌اند؟! 08 تیر 1402
سخنی در باب انجمن‌های مفاخر و آثار فرهنگی کشور

مفاخر و مشاهیر کدام‌اند؟!

نخبه به فرد برجسته و کارآمدی اطلاق می‌شود که اثرگذاری وی در تولید و گسترش علم و هنر و فن‌آوری و فرهنگ‌سازی و مدیریت کشور محسوس باشد و هوش، خلاقیت، کارآفرینی و بلوغ فکری وی در راستای تولید و گسترش دانش و نوآوری موجب سرعت بخشیدن به رشد و  توسعه علمی و اعتلای جامعه انسانی کشور گردد.

این‌جا مرگ سمبُل نیست* 07 تیر 1402
نقد کتاب شعر «ندرت ناگوار مرگ» سروده‌ی حنیف خورشیدی

این‌جا مرگ سمبُل نیست*

شاعر در چندین ایپزود، جلوه‌گری مرگ را از مفهومش بیرون می‌آورد و می‌کوشد ناگفته‌ها و ناشنیده‌هایی را برای مخاطبش تصویرسازی کند. این‌جا مرگ سمبُل نیست، آرمان نیست و قرار نیست مرگ در اتفاق طبیعی خودش به خاک شناخته شود.

سنت‌های زبانی غزل کلاسیک با بهره‌گیری از زبان امروز 05 تیر 1402
نقدی بر مجموعه‌غزل «گل پر» سروده‌ی فاطمه حبیبی

سنت‌های زبانی غزل کلاسیک با بهره‌گیری از زبان امروز

نوعی کهنه‌گرایی و ارتجاع ادبی در شعر و به ویژه غزل معاصر در حال رخ دادن است و اتفاقا وظیفه‌ی شاعران جوان این است که با این ارتجاع مبارزه کنند، چون هر حرکت رو به عقبی محکوم به شکست و فنا خواهد انجامید؛ به خصوص اگر این حرکت در ادبیات و هنر رخ بدهد.