نگاهی به «خواب اسب» نوشتهی هادی غلامدوست از «صفیالله» تا «نیازعلی» ندارد
فرهنگسرای سلامت تهران برگزار کرد تجلیل از «محمود معتقدی» برای چهار دهه شاعری
با ۲۰ سال سابقه «همراه بیمار» شما میشویم
چنانچه شخص «همراه استخدام شده» خود درگیر بیماری (اینجا ویروس کرونا) شود؛ میتواند از استخدام کننده طلب غرامت کند؟
در سوگ شرافت
آنقدر انسانی زیست که همچون تصنیفهایش به عالمی دیگر سفر کرده است، سبک بال و عاقبت به خیر، و حالا ما مانده ایم و این ماتمکده، این اشکهای جاری، که قرار است سهم خودمان باشد.
بدرود خُنیاگر بزرگ
آنچه شجریان را شجریان کرد، نه شجریان بودن او بود و نه شجریان شدناش. بلکه شجریان ماندن خسرو آواز ایران است. «نه» گفتنها و سر خم نکردنها و نوع زیست شخصی و اجتماعی و وارستگی و به تعبیر شاملو «بینوا بندگکِ سر به راه نبودن.»
فراموشی سندروم مظلومیت
آخرین نمونهی گذشتن از سندروم مظلومیت و ذهنیت برد را میتوان در استقلال خوزستان «عبدالله ویسی» دید که تعدادی جوان بیادعا و گمنام علیرغم همهی کارشکنیها موفق به قهرمانی در لیگ ایران شدند.
روحانی دستهایش را بالا برده!
حسن روحانی به مرحله درماندگی رسیده است و خود میداند که مردم از او و دولتاش ناامید شدهاند. دولتی که با نام امید به سرکار آمد حالا تبدیل به نماد ناامیدی در کشور شده است.