توهینهای محمد مایلیکهن پایانی ندارد! «حاجی» تو برو لقمهی خود گاز بزن…
استقلال صفر | پیکان صفر خطر در کمین ساپینتو
استقلال صفر نفت مسجدسلیمان صفر استقلال بازیساز میخواهد
دست از سر آبی و قرمز بردارید
پس از آندرهآ استراماچونی، فریاد گابریل کالدرون هم به هوا رفت.
غولی که به شیشه برنمیگردد!
دروازه یک تیم فوتبال، گلیمی نیست که ده درویش بر آن بخسبند، اینجا اقلیمی است که به هیچ وجه دو سلطان در آن جایشان نمیشود. فقط یک نفر میتواند دروازهبان باشد.
خانـهی تختـی قلـب مـردم اسـت، خیابان میخواهد چهکار؟
حتی اگر به افسانهها هم اعتقاد نداشته باشید، شانه بالا بیندازید و به کتابخانهتان که مملو از کتابهای فلسفی است تکیه کنید و بگویید این حرفها خرافه است، باز هم سخت است که بعضی نشانهها را نبینید. بعضیها که انگار «نظرکرده»اند.
مدیرانی که در سطح محلات تیمداری بلد نیستند
زمانی که تیم سرمربی ندارد، نه یک مدیر باتجربه، که حتی تیمهای محلی سعی میکنند از پیشکسوتان، مربیان کنار تیم و در بدترین شرایط مربی امیدها یا مربی پایههای باشگاه را موقتا بالای سر تیم قرار دهند تا امور فنی را سامان بدهد، چیزی که نه هیئت مدیرهی استقلال، نه مدیرعامل حالا مستعفی و نه وزارت ورزشی که مالک اسمی باشگاه است و توی تمام امورات ریز باشگاه سرک میکشد، به فکرشان نرسید، یا شاید نخواستند به فکرشان برسد.
شوالیهی سیریناپذیر آبیها
فتحاللهزاده در دیدار و رایزنی ید طولایی دارد، او در سه-چهارسال قبل با کوجیهاندا، سفیر کبیر امپراتوری ژاپن دیدار کرد، دیداری که گفته شد به منظور یافتن راه های همکاری در مناسبات ورزشی، فرهنگی و هنری بین کشورهای ایران و ژاپن بوده است؛ اما اینکه چرا فتحاللهزاده به نمایندگی از ورزش ایران برگزیده شد، کسی پاسخی نداد!