نگاهی به «خواب اسب» نوشتهی هادی غلامدوست از «صفیالله» تا «نیازعلی» ندارد
فرهنگسرای سلامت تهران برگزار کرد تجلیل از «محمود معتقدی» برای چهار دهه شاعری
شجاعالدین طایفه: بشر مالک جهان نیست
جاه طلبی، آز قدرتنمائی، آز زیادهخواهی باعث شده بود تا ما به مادر واقعی خود، یعنی زمین که مهد زایش و رویش است؛ جفا کنیم، کوهها را تخریب کنیم، دریاها را بیالاییم، دریاچهها، تالابها و رودخانهها را کمآب و خشک کنیم، طبیعت را بیازاریم و مهمتر از همه اینکه سکوت آن را بهمعنای بیتفاوتی و یا عدم قدرت تقابل آن با خود تلقی کنیم.
آژیرها برای چه به صدا در می آیند؟
مانده ام که اگر هیچ اتفاقی در جلوگیری از اشاعه ی این بیماری و حرکت بیمحابای این ویروس مرموز نیفتد و مردمِ جای جای دنیا همچنان در چرخه ی شتابانِ این واگیری مصیبت بار و اوج گیری منحنی واگیری و مرگ و میر، جان به جهان آفرین تسلیم کنند، در آینده یی نه چندان دور، این خیابانها، این فروشگاهها، این آسمان خراشها...، آه... این
کاش دونالد ترامپ بار هستی را میخواند
کوندرا شاهد اصلاحات در حزب کمونیست چکسلواکی بود. او در هفده سالگی وارد حزب کمونیست میشود و در سال 1968 که دقیقا 44 سال سن دارد با این مواجه میشود که دوبچک را میبرند، چهار روز در اوکراین نگه میدارند و پس از چهار روز دوبچکی که اصلاحگر است به ناآگاه خشنترین فرد کشور میشود.
سارا، رومینا و دیگران
دخترکانی خردسال، روبهرویمان نشسته بودند که در چشمهای معصوم شان، خوشحالی عجیبی از دیدن مهمانان شهری موج می زد. صورت زیبای یکی از آنها هرگز از حافظه ام پاک نمیشود؛ همانی که چشمهایش آبی بود، آب بینیاش را با گوشهی روسریاش، پاک میکرد، به من نگاه میکرد و میخندید.
کُلّ لواسون، واس ماس!
از ضربالمثلهای پارسی است که «کاسه جایی رود که باز آید قدح» یا «باز آرَد قدح». این رفقا که به او تا 800 میلیارد هم میدهند متقابلا چه انتظاری دارند؟ جز توصیه برای حل و فصل پرونده ها مثلا تغییر کاربری زمین کشاورزی به مسکونی چه چیزی متصور است؟ خرج که از کیسۀ مهمان بوَد، حاتم طایی شدن آسان بوَد!