افشین معشوری-ما درس نمی‌گیریم، بلکه از موضعی در موضع دیگری فرو می‌رویم.
نه فوتبال‌مان پیش‌رفت می‌کند، نه رفتارمان تغییر می‌کند و نه حتی وقتی به جام‌جهانی می‌رویم چیزی عایدمان می‌شود.
دو ضلع این مثلث مسخره از ایران رفته،اند. یکی در تیم‌اش روزگار آرامی را سپری می‌کند، آن یکی از عربستان اخراج شده و دیگری پول خوبی گرفته و دارد به ریش ما می‌خندد.
ما ایرانی‌ها فراموشکاریم. یادمان رفته کی‌رش که ریشخندمان می‌کرد؛ چه عذابی می‌کشیدیم و اگر نبود آن نتایج سال آخر، الان مثل ضلع دوم رفتگان که نیمی از جامعه‌ی فوتبالی طرفدار اویند و نیمی دیگر منتقدش، حالا منفور همگانی بود.
قصد نبش قبر نداریم. برانکو یا کیروش بد یا خوب رفته‌اند، اما این یادآوری‌های مضحک ِ اعصاب‌خردکن ِ حال به‌هم‌زن سوهان روح بخش عمده‌یی از جامعه شده است.
این درست که به قول بعضی‌ها قرار بود طلوع کنیم، اما مارک ویلموتس هم یکی است مثل کیروش، مثل برانکو، این‌ها پول می‌گیرند تا کار کنند، حالا اگر بخشی از جامعه فکر می‌کند از یکی از این دو مغبون شده دلیل‌اش را جای دیگری پی بگیرد، جایی مثل دفتر رییس فدراسیون فوتبال یا میز ریاست باشگاه پرسپولیس…
کی‌رش، برانکو و حالا ویلموتس، اگر به موقع پول‌شان را نمی‌دهیم و بلد نیستیم درست از این‌ها کار بکشیم مقصر هیچ‌کس جز خود ما نیست.
باختیم و بد بازی کردیم جای خود، اما به این سه قطبی تهوع‌آور پایان بدهید لطفا، بازی عراق تمام شد.
تکمله
تک تک این سه مربی در جای خود محترم‌اند، نام نوشته از این جهت مثلث مسخره شد که اغلب بحث‌های فوتبال این روزها حول محور این سه می‌گردد، اگرنه می‌شد به جای مثلث هشت‌ضلعی داشت با نام‌هایی مثل ژوزه، ویچ‌های متنوع و حتی وینفرد شفر…
