پرور به حرفایش اضافه کرد: سعی می‌کنم خیلی جدی شان نگیرم و سبک زندگی خودم را داشته باشم. اتفاق شیرینی است و من خیلی از آن‌ها تشکر می کنم؛ زیرا هر بار پیجی عکس من را می‌گذارد و بدترین عکس ها را هم می‌گذارند و مثلا می‌نویسند کی گفته این طفلک زشت است، همان موقع دو هزار نفر به فالوئرهای من افزوده می شود.

این بازیگر با تاکید بر اینکه در حال حاضر  زیبایی نقش مهمی در بازیگری دارد، گفت: بازیگری در شرایط فعلی به زیبایی مربوط است. زیبایی بصری سهم به سازایی در بازیگری دارد ولی نه فقط زیبایی بصری برای اینکه ماندگار باشید فن بازیگری هم شرط بزرگی است. ولی اگر صادقانه بخواهم بگویم با زیبایی هم کارتان راه می‌افتد. باید زمانی بگذرد تا ببینیم حضور و موفقیت زیبارویان مقطعی است یا نه. در حال حاضر که زیباهایمان در سینما مانده‌اند و اتفاقا به نظرم لازمه سینما جذابیت بصری است.

پرور خطاب به علاقه‌مندان به بازیگری عنوان کرد: پیشنهادم برای علاقه‌مندان به بازیگری این است که رسانه‌های اینترنتی را خیلی جدی بگیرند و ایده خودشان را پیاده کنند و جذب فالوئر کنند؛ در این صورت برنامه ها خودشان به دنبالشان می‌روند، زیرا مقداری متد فرق کرده است. شما در رسانه‌های شخصی خود در تلفن همراه سعی کنید موفق باشید و خوش بدرخشید و مطمئن باشید شما را دعوت می‌کنند و به آنجا که می‌خواهید می‌رسید.

او درباره آشنایی‌اش با زنده یاد ماه چهره خلیلی یادآور شد: سر یک تئاتر در سال ۹۲ یا ۹۳ بود که با خانم ماه چهره خلیلی آشنا شدم و چقدر خوب که با ماه چهره در آنجا دوست شدم. آدمی بود که عمق زندگی‌اش زیاد بود و عمق زندگی اطرافیانش را هم زیاد می‌کرد. فوت ماه چهره خلیلی در این عمر ۴۷ ساله یکی از تلخ ترین اتفاقات زندگی من بود. اما با مرور زمان هر دردی کمی التیام پیدا می کند از طرفی ذاتش را خوب می‌شناختم و می‌دانستم چقدر مهربانی سهم مهمی در زندگی او داشت. برای همین راستش گاهی شکرگزار می‌شوم که ماه چهره نیست تا این روزها را ببیند. می‌گویند خدا خوب ها را زودتر می‌برد انگار در این مقطع معنی این حرف را می فهمم. خوب ها حقشان نیست که با خیلی چیزها در این دنیا اذیت شوند. این میزان تغییر سبک زندگی و افسردگی و دلمردگی، آدم هایی مثل ماه چهره را اذیت می‌کرد.

پرور که در برنامه تلویزیونی «سلام تهران» شبکه پنج سیما حضور یافته بود، درباره روی آوردنش به بازیگری توضیح داد: برای نوشتن به دانشگاه رفتم و ادبیات نمایشی خواندم اما واحدهای پایه بازیگری را داشتیم و در آن واحدها خیلی تشویق شدم و از طرف تئاترهای دانشجویی برای بازی دعوت شدم. آن موقع فکر کردم بازیگری راحت تر از نویسندگی است، شاید هم استعداد ذاتی بود و شاید خیلی تخصصی خودمان را محک نمی‌زدیم.

این هنرمند که جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره‌ی تورینو سینه فست ایتالیا را برای بازی در فیلم «بوتاکس» دریافت کرده است، درباره این فیلم گفت: «بوتاکس» به نویسندگی کاوه مظاهری و سپینود ناجیان و گارگردانی کاوه مظاهری تجربه خیلی شیرینی بود؛ خوشحالم هم در جشنواره بین المللی فجر هم در جشنواره های خارجی خوش درخشیده است. برای ماهایی که در کمدی شناخته شده‌ایم سخت تر است که مخاطب را مجبور کنیم در نقش جدی ما را قبول کند و تلاش بیشتری می‌خواهد. از اینکه این تلاش به نتیجه رسید خوشحالم. گاهی موقعیت‌ها و شانس هایی پیش می آید که دست خداست و «بوتاکس» برای من اینطور بود.

او شرایط این روزهایش را در سایه کرونا و مرگ های پی در پی  اینگونه شرح داد: به نظرم توازنِ اتفاقات خوب و بد بهم خورده است. من خودم آدم انرژی مثبتی بودم و اصولا بدبین نیستم ولی خب واقعا در این روزها حفظ روحیه سخت است و رویاپردازی نسبت به آینده را هم که دیگر سمتش نمی‌روم. وقتی شب می‌روم به رختخواب می گویم خداراشکر یک روز دیگر گذشته اما قبلا وقتی چشمم را باز می‌کردم می گفتم خدارا شکر یک روز دیگر آغاز شد. این جابه جایی شکرانه جابه جایی بزرگی است. امیدوارم این شرایط موقتی باشد و دوباره بتوانیم حال خوش را تجربه کنیم.

پرور در پایان درباره فعالیت‌های اخیرش گفت: الان برای تلویزیون «کلبه عموپورنگ» را دارم و یک سریال برای پلتفرم‌های خانگی در حوزه کودک دارم که فعلا توضیح بیشتری درباره‌اش نباید بدهم.