تیترما- فرامرز محمدی‌پور / در یک پرس‌وجوی میدانی به این نتیجه رسیده‌ام که شرایط کرونایی سبب شده است تا بازار رقابت برای «انتخابات شورای‌شهر» داغ نباشد. از سال ۱۳۷۷ تا امروز که ۵ دوره انتخابات شهروروستا برگزار شده است، بی‌تردید واژه‌ی تخلف و انحراف از وظایف قانونی هم‌واره «نقل مجالس» است و با اینکه در اصل ۱۰۵ فصل هفتم قانون اساسی آمده است «تصمیمات شوراها نباید مخالف موازین اسلام و قوانین کشور باشد» اما این همه تخلف و قانون‌شکنی! وجود دارد و زهی تاسف منتخبینی که قرار است پای‌بند به قانون باشند و نیستند.
در این یادداشت نیازی به برشمردن «فاکتور»های رایج تخلف نیست، زیرا مردم به خوبی با نشانه‌های تخلف آشنا هستند و با چشم غیرمسلح می‌بینند که چه خبر است و چه اتفاقاتی رقم می‌خورد؟
پس از۵ دوره تشکیل شوراها «راستی‌آزمایی» معنا ندارد و به اندازه‌ی کافی ادّله وجود دارد تا بگوییم فردی که خود را کاندیدا می‌کند، حتما انگیزه‌های شخصی‌اش می‌چربد و از دیدگاه روان‌شناختی نیازی به کندوکاو نیست. انگیزه‌ی هر فردی در سیمای او موج می‌زند و به ندرت می‌توان از فردی دریافت واقعی داشت که برای «خدمتگزاری»آمده است و اساسا به گونه‌یی آب را گِل‌آلوده کرده‌اند که اگر درست هم بگویند باز باور نمی‌کنیم و همه را «چوپان دروغ‌گو» می‌بینیم.
وقتی در اداره‌ی کشور «سیستم متمرکز» حرف اول را می‌زند؛ نمی‌توان معجزه کرد. در شورا نیز این روال عادی است. پس اگر بگوییم انتخابات شوراها فقط برای اجرای قانون‌اساسی است، بی‌راهه نرفته‌ایم، زیرا تخلف‌های امروز شوراها در سراسر کشور نشان می‌دهد «شوراهای اسلامی شهرها» به بی‌راهه رفته‌اند و دیگر نمی‌توان کاری کرد.
مقصود نه این است که انتخابات خوب نیست، اتفاقا یک جریان اجتماعی ایده‌آل است و با فرآیند مشورتی که دارد، بسیار شایسته و ضروری است. اما در یک کلام «اصل» را درهم ریخته‌اند و با بی‌مسئولیتی و نداشتن انگیزه‌ی خدمتگزاری، بدترین شرایط و عدم امنیت اجتماعی را برای مردم پیش می‌آورند و این نابسامانی کش‌دار می شود.
بسیار مشاهده شده اگر «شهردار»ی دستورات اعضای شورای‌شهر را نادیده بگیرد و به هیچ انگارد، به ویژه در جایی که عنوان شود شورا از مسیر قانونی خارج شده است، فوری آستین‌ها را بالا می‌زنند و شهردار را استیضاح می‌کنند، چون انگیزه‌های شخصی رو می‌شود و به سبب نرسیدن به خواسته‌های فردی مغلطه می‌کنند.
این یادداشت برای کاندیداهایی است که خود بهتر می‌دانند برای چه آمده‌اند و می‌خواهند میدان‌دار شوند. مردم گزینه‌های پیشین را به تجربه نشسته‌اند و می‌دانند هم‌اکنون «خدمت برای مردم» شعاری بیش نیست، زیرا اگر این‌گونه نیست، پس چرا هر روز مشکلات انباشته و آماسیده می‌شود و گره‌یی گشوده نمی‌شود تا شهروندان امیدوار باشند.
حساب و کتاب شخصی‌تان را کنار بگذارید و خدمتگزار باشید تا کارنامه‌ی روزگارِ میدان‌داری‌تان آیینه‌سان بدرخشد.
- نویسنده : فرامرز محمدی پور
- منبع خبر : اختصاصی
