رشت به واسطهی تاریخ و فرهنگ دور و درازش، بناهای قدیمی بسیاری دارد که هر کدام داستانی از گذشتهی این شهر را روایت میکنند.
هتل فردوسی با معماری موسوم به «ساباط» یکی از این بناهای تاریخی است که در محدودهی تاریخی پیادهراه شهرداری و بازار رشت قرار دارد. این بنا با الگوی معماری عصر قاجار، در اواخر دورهی سلطنت رضاشاه، مقارن با جنگ جهانی ساخته شد. نمای خارجی عمارت، نمایی موسوم به «سنگ عمارت» دارد که به نوعی روایتگر آغاز دورهی تحول معماری گیلان است. از تزیینات زیبای بیروی خارجی عمارت، میتوان به نشان «فروهر» بر سردرب عمارت اشاره نمود.
بنای هتل فردوسی در ۱۸ شهریور ۱۳۹۱ و به شماره ۳۰۷۲۰ در فهرست بناهای میراثی کشور ثبت شده بود، اما بعد از تخریب سرای میخچی واقع در پشت بنا، با طرح شکایت توسط وراث و مالکین، از فهرست آثار ملی خارج شد.
تایید خبر تخریب این بنای تاریخی و به دنبال آن احتمال احداث مجتمع تجاری در این مکان، نشان از بیتوجهی و بیمهری به بناهای میراثی این شهر دارد. هتل فردوسی قسمتی از میراث فرهنگی، هویت و اصالت مردم رشت و گیلان است و نباید به بهانهی ساخت و گسترش مراکز تجاری،حکم مرگ این بناهای تاریخی را صادر کرد.
مکانهای تاریخی و فرهنگی آثار تکرار ناشدنیاند. چرا حفظ و نگهداری این اماکن میراثی به باد فراموشی سپرده شده است و همواره به بهانهی بازسازی و بهرهوری، نظارهگر نابودی و ویرانی آنها بودهایم! و این هزاران افسوس در پی دارد … این بی مهری تا کی و تا کجا؟!
- نویسنده : الهام کیانپور
- منبع خبر : اختصاصی
تامین معشوری
تاریخ : ۸ - بهمن - ۱۳۹۹
حیف شد.