افشین معشوری

رسانه‌ها به نقل از مدیر روابط عمومی باشگاه سپیدرود رشت خبر داده‌اند؛ قرمزپوشان شهرباران بیش از ۱۲ میلیارد تومان بدهی دارند و اظهار امیدواری شده است در صورتی‌که کمیته‌ی انضباطی در خصوص بازیکنان طلب‌کاری که تمرینات تیم را ترک کرده‌اند همکاری کند؛ این مبلغ کاهش خواهد یافت  و به حدود ۱۰ میلیارد تومان کاهش خواهد یافت.

در این‌که بازیکن باید به تعهدش نسبت به باشگاه پای‌بند باشد، شکی نیست؛ اما این‌جا پرسشی مطرح می‌شود که آیا در زمان حضور بازیکنان مورد اشاره، «سپیدرود» به طور تمام و کمال تعهدات‌اش را نسبت به بازیکنان مورد نظر انجام داده است که هم‌اکنون انتظار دارد کمیته‌ی انضباطی –احتمالا- قانون را به نفع تیم سپیدرود (یا هر تیم دیگر) نقض کند؟!

در بخشی از گزارش ایرنا از قول «رادنی دیدار» مدیر روابط عمومی سپیدرود آمده است: «میزان کمک‌های اسپانسر باشگاه نیز اعلام شده و در لیست طلبکاران سپیدرود نام افرادی دیده می‌شوند که حضور بسیار کوتاهی در باشگاه سپیدرود داشته و یا مقام و مسئولیت آن‌ها چندان مشخص نیست.»

اساسا مشکل سپیدرود و ایضا داماش، ملوان، چوکا و…همین آمد و شدهای آدم‌های ناشناس، گم‌نام و گاهی بی‌نام است، آن‌ها که سال‌هاست کنار تیم‌های گیلانی جولان می‌دهند و با سواستفاده از «برند»شان به «آلاف و اولوفی» می‌رسند و بعد از مدتی ناپدیدی می‌شوند. از این دست کم ندیده‌ایم و به نظر می‌رسد قرار نیست به زودی این «بساط نامیمون» نیز برچیده شود، زیرا اگر قرار به تیم‌داری باشد؛ چه نیازی است «آدم‌های مجهول ‍‌الهویه» یک‌شبه همه‌کاره‌ی تیم محبوب رشتی شوند و بعد از مدتی که نام‌شان در رسانه‌ها زبان‌زد شد؛ از تیم‌داری انصراف بدهند؟!

اساسا مشکل سپیدرود و ایضا داماش، ملوان، چوکا و…همین آمد و شدهای آدم‌های ناشناس، گم‌نام و گاهی بی‌نام است، آن‌ها که سال‌هاست کنار تیم‌های گیلانی جولان می‌دهند و با سواستفاده از «برند»شان به «آلاف و اولوفی» می‌رسند و بعد از مدتی ناپدیدی می‌شوند

آن‌طور که «دیدار» اعلام کرده است «این بدهی‌ها مربوط به امسال نمی‌شود و از زمان حضور سپیدرود در لیگ‌های دسته دوم، دسته اول و لیگ برتر است که هر ساله انباشته شده و اکنون به این رقم رسیده است.» و در همین راستا خواستار کمک‌های بلاعوض و وام‌هایی برای –احتمالا- ترغیب خریداران تازه می‌شود، چیزی که به نظر می‌رسد اشتباهات سریالی پیشین را تکرار خواهد کرد و دوباره چهره‌های تازه‌یی را به طمع خواهد انداخت تا بخت‌شان را بیازمایند و «دایه‌های دل‌سوزتر از مادر» سپیدرود شوند؛ این در حالی است که «حدود ۲ میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان از این بدهی ، حداکثر باید تا دو هفته‌ی دیگر پرداخت شود.»

بد نیست حالا که بحث انتقال مالکیت «سپیدرود» داغ است، یک بار برای همیشه مدیرکل اداره‌ی ورزش و جوانان و همه‌ی آن‌ها که به سرنوشت تیم‌های گیلانی علاقه‌مندند؛ جای تحویل تیم به خریدارانی که «اهلیت‌شان» هرگز «در واقعیت» احراز نمی‌شود؛ سپیدرود را به صورت واقعی به «شخصی حقیقی» که دارای تمکن باشد؛ تحویل بدهند تا وی آن‌گونه که باید و شاید در خصوص اداره‌ی باشگاه، خرید بازیکن و حضور در رقابت‌های آتی تصمیم‌گیری کند. حسن انتقال تام و تمام «سپیدرود» به فرد دارای تمکن قطعا آن خواهد بود که هیچ سرمایه‌گذاری هرگز حاضر نخواهد شد قدم در راهی «زیان‌ده» به کار بیاندازد.

فوتبال صنعت است و اداره‌ی صنایع نیازمند مدیرانی است که مدیریت بلد باشند. نگاهی به تیم‌های بزرگ دنیا بیاندازید؛ در یک فصل فوتبالی چند بار مدیران رئال مادرید، بایرن مونیخ، بارسلونا، منچستر یونایتد و ..در رسانه‌ها حاضر می‌شوند؟!