به گزارش تیترما، اصغر مبارکی در گفت و گو با ایسنا با بیان اینکه حجم و شدت آب در مناطق سیلزده جنوب کشور به گونهای است که میتواند گاندوها (تمساح پوزهکوتاه) را جابهجا کند، اظهار کرد: سیل و خشکسالی همواره به عنوان دو عامل تهدید کننده طبیعی معرفی شدهاند. از این رو باید توقع تلفات و از بین رفتن تمساحها در سیستان و بلوچستان را نیز داشته باشیم.
این کارشناس تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست افزود: گاندوها اگر در مسیر رودخانه باشند امکان فرار از طغیان آب را نخواهند داشت، ولی در نقاطی که از زیستگاه خارج شده باشد میتوانند پس از فروکش کردن آب مجدد خود را به زیستگاه برسانند.
مبارکی با اشاره به اینکه قطعا شدت آب جابهجایی زیادی را برای تمساحها به دنبال داشته است، گفت: وقتی آب کم باشد تراکم جمعیتی تمساحها زیاد و پراکندگی آنها کم میشود، اما اگر شدت آب زیاد باشد تراکم تمساحها کمتر و پراکندگیشان بیشتر خواهد شد و این مدل اکولوژیک رایج برای تمام کروکودیلهای دنیاست.
وی در ادامه با بیان اینکه عموماً تمساحها از مواجهه و برخورد مستقیم با انسان پرهیز میکنند، گفت: تمساحها در محیط آبی مهاجم نیستند و به انسان حمله نمیکنند، اما در حال حاضر شرایط به گونهای است که استرس و ترس زیادی به آنها وارد شده و ممکن است که حالت تهاجمی پیدا کرده باشند.
این کارشناس تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست با تاکید بر اینکه اگر مردم تمساحها را در زیستگاه و یا نقاطی مشاهده کردند که خطری متوجه خودشان و تمساحها نبود، آنها را رها کنند و سعی در برقراری ارتباط با آنها نکنند، تصریح کرد: اگر مردم تمساحی را در داخل روستا مشاهده کردند، بلافاصله به ماموران محیط زیست منطقه گزارش دهند. بیشتر مردم محلی با پاسگاههای محیط زیست در منطقه آشنایی دارند و میتوانند ماموران را آگاه کنند. مردم به هیچ عنوان تلاش نکنند که با گاندوها ارتباط مستقیم برقرار کنند.
وی درباره جمعیت گاندوها توضیح داد: بر اساس آخرین برآوردها حدود ۵۰۰ گاندو سرشماری شده است، البته در حال حاضر ممکن است با سرریز شدن سد «پیشین» تمساحهایی که در پشت سد بودند نیز در مسیر رودخانه قرار گیرند که این میتواند ریسک را بیشتر کند.
به گفتهی مبارکی تمساحهای مردابی ما در کشور بخشی از جمعیت جهانی اینگونه است و عمدهی جمعیت آن نیز در هند و سریلانکا زیست میکند.