پانزدهم اردیبهشت ۹۲٫ پرسپولیس که فصل را با مانوئل ژوزه شروع کرده و با یحیی گل‌محمدی ادامه داده، از آغاز فصل هیچ‌وقت در کورس قهرمانی لیگ نبوده و امیدی به گرفتن سهمیه لیگ قهرمانان از طریق لیگ ندارد. تنها راه آسیایی شدن پرسپولیس از جام حذفی می‌گذرد. پرسپولیس که در مراحل قبلی نفت و ملوان را با ۴ و ۶ گل درهم کوبیده، در بازی فینال میزبان سپاهان است. هواداران قرمزها، سکوهای استادیوم را قبضه کرده‌اند.
در طول بازی، گل‌های کریم انصاری‌فرد و محمد نوری با گل‌های جواهیر سوکای و محمد غلامی بی‌اثر می‌شود. یحیی که در جریان بازی مهم‌ترین ستاره تیمش علی کریمی را بیرون کشیده و میثم نقی‌زاده را به زمین فرستاده، در آخرین بازی مهدی مهدوی‌کیا، او را روی نیمکت نشانده و فقط ۵ دقیقه به دیگر ستاره تیمش فرصت می‌دهد که در دقیقه ۱۱۵ جانشین غلامرضا رضایی شود. در پایان ۱۲۰ دقیقه نتیجه ۲-۲ به پایان می‌رسد، حالا ضربات پنالتی است که تکلیف قهرمان را روشن می‌کند. دو پنالتی پرسپولیس هدر می‌روند و قبل از اینکه کار به پنجمین پنالتی کشیده شود، احسان حاجی‌صفی کار را برای سپاهان تمام می‌کند. علی کریمی با عصبانیت به نیمکت مشت می‌کوبد، مهدوی‌کیا با چشمان اشکبار خداحافظی می‌کند و هواداران عصبانی، یحیی را با شعار «حیا کن، رها کن» بدرقه می‌کنند. این پایان حضور ۱۵۰ روزه یحیی گل‌محمدی روی نیمکت پرسپولیس است.
یحیی ۴۲ ساله که در آغاز فصل به عنوان دستیار مانوئل ژوزه به پرسپولیس آمده بود و در میانه فصل، نفر اول نیمکت شده بود، بعد از ۲۲ بازی و ثبت آمار ۱۰ برد، ۱۰ مساوی و ۲ باخت، نیمکت پرسپولیس را تحویل علی دایی داد اما حالا وضعیت با اردیبهشت ۹۲ زمین تا آسمان تفاوت دارد. حالا یحیی در آستانه ۴۹ سالگی دیگر مربی کم و نام نشانی نیست که پیش از پیوستن به پرسپولیس، مدتی کوتاه روی نیمکت صبا نشسته باشد. او در این سال‌ها، هرچه جلوتر آمده بیشتر پیشرفت کرده و در حالی بار دیگر به اردوی سرخ‌ها اضافه شده که ۲ قهرمانی در جام حذفی با ذوب‌آهن و کسب سهمیه لیگ قهرمانان آسیا با شهرخودرو را در کارنامه دارد. فراتر از عناوین مرسوم فوتبالی، یحیی در ۱۸ ماه اخیر یکی از باکیفیت‌ترین تیم‌های لیگ را ساخته و آنقدر خوب بوده که تبدیل به یکی از کاندیداهای مربیگری
در تیم ملی هم باشد.
اگر روزگاری یحیی از مسیر «دستیاری» و اخراج مربی ناکام به نیمکت پرسپولیس رسید، حالا به عنوان «جانشین» کالدرون مطرح شده و این مهم‌ترین نشانه برای پیشرفت یحیی در ۶ فصل گذشته است. مربیان کمی هستند که در تاریخ ۵۰ ساله پرسپولیس بیشتر از یک بار به عنوان سرمربی معرفی شده‌اند و حالا بعد از علی پروین، حمید درخشان، علی دایی و مصطفی دنیزلی، پنجمین مربی تاریخ پرسپولیس است که دوباره مرد اول نیمکت قرمزها می‌شود.
یحیی در حالی به پرسپولیس صدرنشین می‌پیوندد که در آغاز فصل هم گزینه جدی سرمربیگری و جانشینی برانکو بود اما این انتقال با ۶ ماه تأخیر بالاخره انجام شد. حالا گل‌محمدی به پرسپولیسی وارد شده که خودش سهمی در بسته شدن آن نداشته و کار کردن با تیمی که با سلیقه مربی دیگری آماده شده، یکی از مهم‌ترین چالش‌های او در نیم فصل دوم است. او بعد از چند سال کار کردن با تیم‌هایی که مهم‌ترین هدف‌شان، رسیدن به سهمیه لیگ قهرمانان آسیا و یا موفقیت در جام حذفی بوده، حالا به تیمی آمده که هوادارانش جز قهرمانی در لیگ، به چیز دیگری راضی نمی‌شوند. یحیی گل‌محمدی در ۱۴ بازی نیم فصل دوم، جام حذفی و لیگ قهرمانان آسیا، فرصت دارد که ثابت کند لیاقت بازگشت به نیمکت پرسپولیس را داشته است.