امیر اسدی/فسخ قرارداد با ویلموتس و شایعه انتخاب برانکو باعث شده تا سراغ کارشناس‌های مجرب برویم و در این باره از آنها سؤال کنیم. نمونه‌اش بیژن ذوالفقارنسب که از حضور مربی ایرانی در این مقطع حساس حمایت کرده و معتقد است امیر قلعه‌نویی، علی دایی و حسین فرکی می‌توانند در این شرایط هدایت تیم ملی را بر عهده بگیرند. او که رئیس کانون مربیان فوتبال ایران هم هست، مدعی شد این کانون بیانیه‌ای در حمایت از حضور مربی ایرانی روی نیمکت تیم ملی منتشر خواهد کرد. بیانیه‌ای که می‌تواند پر سر و صدا باشد و موضع این کانون را در قبال انتخاب احتمالی برانکو نشان بدهد.

فدراسیون فوتبال بعد از تنها هفت ماه با مارک ویلموتس قطع همکاری کرد. دوست داریم نظر شما را در این رابطه بدانیم. آیا در این شرایط فسخ قرارداد ویلموتس به صلاح بود؟
در استانداردهای بین‌المللی این اتفاق‌ها به ندرت رخ می‌دهد که مربی را بعد از چند ماه اخراج کنند. ما فکر می‌کردیم که انتخاب ویلموتس با برنامه و بر اساس محاسبات دقیق کارشناسی ورزشی بوده اما در عمل رد پایی از این سیاستگذاری و تصمیم منطقی ندیدیم. یکی از دلایل عمده عدم توفیق ویلموتس، این بود که او نتوانست حداقل شناخت را از فضای فوتبال ایران و شرایط فنی‌اش به ‌دست بیاورد. یک مربی تا شناخت دقیق از این مسائل نداشته باشد نمی‌تواند به موفقیت برسد. برای این شناخت هم حضور فیزیکی بسیار حایز اهمیت است که ویلموتس این نکته را رعایت نکرد.

اما به گفته منتقدان، شاید در قرارداد ویلموتس هم ‌بندی مبنی بر حضور در ایران وجود نداشته که او اینچنین رفتار کرده.
هنوز هیچ کدام از ما نمی‌دانیم که قرارداد ویلموتس چقدر بوده و چه بندهایی در آن گنجانده شده. آیا تبصره‌ای برای حضور او در ایران و نظارت روی بازی‌های باشگاهی و رده‌های پایه وجود داشته یا نه؟ حتی من شنیدم زمانی که او در اروپا بوده هم تمایلی نشان نداده که بازی‌ لژیونرهای ما را تماشا کند. اغلب مربیان اروپایی بازی‌های بازیکنان خود را از نزدیک می‌بینند و حداقل ماهی یک بار به آنها سر می‌زنند تا از شرایط آمادگی‌شان باخبر شوند. ویلموتس این کارها را انجام نداد و به نظر من باید هم قراردادش را فسخ می‌کردند. ظاهراً خود ویلموتس هم چنین درخواستی داده و علاقه‌مند است قراردادش به اتمام برسد.

اینکه ویلموتس چند روز قبل از بازی با عراق، به خاطر مباحث مالی اردوی تیم ملی را برگزار نکرد، قابل دفاع است؟
مطمئناً قابل دفاع نیست. برای چنین بازی حساسی، اردوی تیم ملی باید یک هفته یا ۱۰ الی ۱۵ روز قبل از برگزاری تشکیل می‌شد. فدراسیون فوتبال باید ویلموتس را تحت فشار می‌گذاشت تا به ایران برگردد. در نهایت هم دیدید که چه اتفاقی افتاد و چگونه مقابل عراق شکست خوردیم. ویلموتس یک فوتبالیست طراز اول اروپایی بوده و در بلژیک تحصیلات مربیگری‌اش را پشت سر گذاشته. من که قبول نمی‌کنم او نداند چطور تیمش را هدایت کند. شاید ‌بندی در قرارداد او وجود نداشته که به ایران نیامده. اگر این بند وجود داشت باید زودتر می‌آمد و به عنوان یک مربی حرفه‌ای خودش را با شرایط وفق می‌داد.

حتماً شنیدید که قرارداد ویلموتس با فدراسیون فوتبال حدود دو میلیون و ۷۰۰ هزار یورو بوده. فدراسیون فوتبال البته این رقم را تکذیب می‌کند و معتقد است به ویلموتس بیشتر از دو میلیون دلار نداده‌اند. این رقم بالا نیست؟
اینها جزو اسرار فدراسیون فوتبال است. اینکه به چه صورت قرارداد بسته‌ و چه افراد و چه گروهی این کار را بر عهده داشته‌اند را نمی‌دانیم اما در عرف بین‌المللی، این رقم برای ویلموتس بالا بود و به نظرم می‌شد رقم کمتری برای او در نظر گرفت. البته ما نمی‌دانیم که در قرارداد ویلموتس و فدراسیون فوتبال چه رقمی نوشته شده است.

بعد از جدایی ویلموتس، بحث حضور برانکو روی نیمکت تیم ملی مطرح شده. خیلی‌ها مثل مجید جلالی معتقدند که در این مقطع مربی ایرانی بیشتر به موفقیت تیم ملی کمک می‌کند. نظر شما چیست؟
در این مقطع اگر یک مربی ایرانی انتخاب شود، می‌تواند برای تیم ملی مفید باشد. البته به شرط اینکه مشاوران و همکاران خوب در کنارش حضور داشته باشند. مثلاً یک مربی تمرین‌دهنده خوب خارجی بیاوریم و یک مربی دروازه‌بان‌ها و همچنین پزشک تغذیه و بدنساز که بتوانند بازیکنان را به بهترین شکل ممکن آماده کنند. کی‌روش که آمد پنج، شش دستیار همراه خود آورد و ویلموتس هم از سه، چهار مربی خارجی استفاده کرد. حالا هم اتفاق خاصی نمی‌افتد اگر یک سرمربی ایرانی بیاوریم و دستیار خارجی خوب در کنار او قرار بدهیم.

مجید جلالی می‌گفت اگر جای تاج بود، بدون فوت وقت یحیی گل‌محمدی را به عنوان سرمربی انتخاب می‌کرد. نظر شما روی کدام مربی ایرانی است؟
نظر آقای جلالی قابل احترام است اما برای اینکه شائبه پیش نیاید من نام دو، سه مربی را می‌گویم. امیر قلعه‌نویی این توان را دارد که روی نیمکت تیم ملی بنشیند و به موفقیت برسد. به اندازه او، علی دایی هم قادر است این وظیفه را به نحو احسن انجام بدهد. حسین فرکی هم این قابلیت را دارد که سرمربی تیم ملی شود. باز هم تکرار می‌کنم، به این شرط که مربیان خوب خارجی هم کنار آنها باشند و یک کارگروه خوب فنی تشکیل شود.

شما رئیس کانون مربیان فوتبال ایران هستید. آیا در این برهه و برای انتخاب مربی ایرانی تلاش می‌کنید؟
ما در شرف مذاکره هستیم و قطعاً نظرمان را بیان می‌کنیم. فرصت مناسب باشد حتماً با مسئولان فدراسیون فوتبال ارتباط برقرار می‌کنیم و حتی بیانیه می‌نویسیم تا از حضور مربی ایرانی روی نیمکت تیم ملی حمایت کنیم.