افشین معشوری/ نگاهی به نام نامزدهای یازدهمین دورهی انتخابات مجلس شورای اسلامی به ما میگوید گروههای سنی مختلف، میزان تحصیلات متنوع و رشتههای گوناگونی در فرمانداریها و وزارت کشور حاضر شده و نامنویسی کردهاند.
اینکه همهی آنها که ثبتنام کردهاند لابد در خود توان قانونگذاری دیدهاند، البته جای بحث دارد؛ اما با فرض اینکه مثلا یک کارشناس ارشد شیلات بتواند قانونگذار باشد، یا یک مهندس برق بخواهد به مجلس برود و… نکات دیگری نیز وجود دارد که بسیار جالب است.
بهنظر میرسد برخی از شرکتکنندگان تنها با هدف دیده شدن در این رویداد شرکت میکنند. خاصه اینکه اینها میدانند که غیر از شروط اولیهی ثبتنام که دارا بودن فوقلیسانس یا معادل آن و یا شرایط و ملحقاتی که به آنها اجازه میدهد کاندیدا شوند، شرایط دیگری نظیر سابقهی مدیریتی و مشاغل دیگر لازم است تا پس از نامنویسی واجد شرایط شناخته شوند.
در این بین، برخی دیگر مانند فردی که با دارا بودن مدرک ششم ابتدایی قدیم در اغلب انتخابات سالهای اخیر با ظاهری متفاوت شرکت میکند، تنها با هدف دیده شدن در فرمانداریها حاضر میشوند تا جلوی دوربینهای عکاسان لبخند بزنند و عکس بگیرند.
اما، در نامنویسیهای اخیر موضوعی توجه نگارنده را جلب کرد که بد نیست به آن بپردازم. بسیاری از اینها که میآیند و به ویژه در شهرستانها نام مینویسند؛ افرادی عادی و بدون هیچگونه سابقهی مدیریتی و سیاسیاند که سالهاست در استانهای دیگر ساکن و شاغلاند و به دلیل حضور چند دههیی در نقاط دیگر کشور، شناختی از مرام و منش مردم شهر زادگاهشان ندارند، زیرا در سالها و دهههای پرشمار زندگی در محل سکونتشان -به هر دلیل- کمتر فرصت حضور در شهرهایهایشان را داشتهاند و مهمتر از آن با معضلات و مشکلات رفاهی و معیشتی مردم بیگانهاند و شکاف بین نوجوانی و میانسالیشان این توهم را در ذهنشان تشدید کرده است که شاید منجیاند و میتوانند کاری کنند.
قانونگذاری اگرچه در دهههای اخیر در سطح باقی مانده است، اما یکی از بیشمار دلایل آن همین سادهانگاری و حضور آدمهای متفرقه در مجلس است. همانطور که قانون مشخص کرده است، همهی آنها که شرایط اولیه را دارند، مجاز به شرکتاند و این حقی است که قانون برای همه به صورت یکسان قایل شده است؛ اما پرسش اینجاست؛ آیا ما از هر حقی که قوانین برای ما قایل شده است، استفاده میکنیم؟
- نویسنده : افشین معشوری
حسین کیانی
تاریخ : ۲۹ - دی - ۱۳۹۸
اون دومی قطعا