پاداش صعود یا توبیخ سرمربی تیم ملی فوتبال ایران؛ بگذارید ایران با «امیر قلعهنویی» به جام جهانی برود
به بهانهی تماشای فیلم «علت مرگ: نامعلوم» مرگ تدریجی انسانیت
تخریب یک خانهی قدیمی دیگر در لنگرود؛ مرا دردیست!
حال ما بد است آقای قاضی!
گوشی را دست میگیرم تا سری به شبکههای اجتماعی بزنم. آیکن اینستاگرام و پیامک کنار هم است. سهوا پیامک را لمس میکنم. ناگهان از دیدن مبلغ کم شده جا میخورم. بلند میشوم و از توی کیف کاغذ را با گوشی مطابقت میدهم: برای سه قرص نان بربری (فانتزی) ۸۸ هزار تومان کسر شده!
«چنین ناکام و خالی از…»
زبان فارسی، میراث ماندگار پیشینیان ماست و آنچه در چند سال گذشته در برنامهسازی بهوفور دیده شده است؛ استفاده از مجریان کارنابلد، کارشناسان مکتبندیده، میهمانانی که برخیشان حتی در فامیل خودشان کسی رغبت نمیکند آنها را به میهمانی خانوادگی دعوت کند.
شرحی بر این «همگان»
«آقای مسئول؛ نگاه به ساز و رقص و آواز ما نکنید؛ از داخل پوسیدهایم، فکری به حال معضلات اقتصادی، اجتماعی و... بکنید.»
آتشسوزی «کمپ اعتیاد لنگرود» تلنگری است
آتشسوزی کمپ لنگرود نخستین نمونه از این حوادث نیست و اگر ارادهی قوییی پشت این قضیه نباشد، قطعا آخرین آن نخواهد بود. در چنین مکانهایی روانشناس، پزشک، مددکار اجتماعی، پرستار و... یا نیست و یا اگر هم باشد اساسا مستقر یا مقیم نیست.
«حاجی» تو برو لقمهی خود گاز بزن…
در روزهایی که مرد همیشه معترض حق به جانب مدتهاست از یادها رفته است و کسی حتی در پستوی ذهناش سراغی از او نمیگیرد، در حالی روی آنتن زندهی تلویزیون میآید -که پیش از این در برنامههای شبکههای آن سوی آب که به زعم بسیاری از مسئولان نظام معاند محسوب میشوند شرکت میکرد- و ناگهان چنان بیپروا به دیگران میتازد که هر انسان دارای شخصیتی حتی از شنیدناش شوکه میشود.