جمعه, ۷ اردیبهشت , ۱۴۰۳ Friday, 26 April , 2024
  • ترانه از در و دیوار خانه می‌بارد 04 اردیبهشت 1403

    یادداشتی بر «طنین کومه باران» سروده‌ی احمد خویشتن‌دار لنگرودی؛
    ترانه از در و دیوار خانه می‌بارد

    احمد خویشتن‌دار لنگرودی مثل غزل‌هایش ساده و صمیمی و پر احساس، و از شاعران پیشکسوت لنگرود است که هرجا باشد به یاد لنگرود می‌بارد.

شمس‌لنگرودی: می‌خواستیم دنیا را عوض کنیم، دنیا ما را عوض کرد 01 اردیبهشت 1403

آیین نکوداشت شاعر، پژوهشگر، خواننده و بازیگر برگزار شد؛ شمس‌لنگرودی: می‌خواستیم دنیا را عوض کنیم، دنیا ما را عوض کرد

«پرسپولیس تهران» محکوم شد 01 اردیبهشت 1403

اعلام رأی دعوی باشگاه ذوب آهن به طرفیت تیم پرسپولیس مبنی بر نشر اکاذیب؛ «پرسپولیس تهران» محکوم شد

مجموعه‌شعر فارسی «بانو ذوالقدری» منتشر شد 09 بهمن 1402
انتشارات یانا اعلام کرد؛

مجموعه‌شعر فارسی «بانو ذوالقدری» منتشر شد

نخستین مجموعه‌شعر فارسی «بانو ذوالقدری گلدشتی» با نام «من نمی‌خواهم تو خواب‌آلوده بیدارم کنی» در لنگرود منتشر شد.

در کوچه باد می‌آید 08 بهمن 1402
تحلیلی بر دو داستان کوتاه از « کتاب همه داستان های من» نوشته ی مهناز رضایی

در کوچه باد می‌آید

پنهان کردن نام شخصیت های داستان خاصه در داستان کوتاه امری رایج است، اما به نظر می رسد خانم رضایی عمدی در این مساله داشته است زیرا  اسامی در یک داستان می توانند گاهی ذهنیت درست یا نادرستی در اندیشه ی مخاطب ایجاد کنند و این امر بالطبع در اینجا نیز ممکن بود اتفاق بیفتد.

«رسانه‌شناسی و رسانه‌نگاری» منتشر شد 04 بهمن 1402
انتشارات یانا لنگرود اعلام کرد؛

«رسانه‌شناسی و رسانه‌نگاری» منتشر شد

کتاب رسانه‌شناسی و رسانه‌نگاری تازه‌ترین اثر روزنامه‌نگار اهل لنگرود در انتشارات یانا منتشر شد.

حال ما بد است آقای قاضی! 02 بهمن 1402

حال ما بد است آقای قاضی!

گوشی را دست می‌گیرم تا سری به شبکه‌های اجتماعی بزنم. آی‌کن اینستاگرام و پیامک کنار هم است. سهوا پیامک را لمس می‌کنم. ناگهان از دیدن مبلغ کم شده جا می‌خورم. بلند می‌شوم و از توی کیف کاغذ را با گوشی مطابقت می‌دهم: برای سه قرص نان بربری (فانتزی) ۸۸ هزار تومان کسر شده!

یکی حال مرا بعد از تو در این‌جا نمی‌پرسد 02 بهمن 1402
نقدی بر مجموعه‌ی غزل پیغمبر نام آشنا ، سروده‌ی فریبا نجفی

یکی حال مرا بعد از تو در این‌جا نمی‌پرسد

هر شعری اگر از تصاویر و نشانه ها فاصله بگیرد به شعار تبدیل می شود .این مهم در شعر فریبا نجفی با وسواس خاصی و به زیبایی خوش نشسته است.