بهاری که در راه است
راز گلهای محمدی
شکوفههای سرخ و سفید آلوچه و گیلاس
و همه خندههای درختان را
از سینهی تو
به یاد و یادگار خواهد گذاشت
در این سالهای بیهوایی
ماههای آبان گرفته
روزهای دی زده
ساعتهای آوارشده از بهمن
و اسفند که در لحظه لحظهی وجودش
از تب و لرز سرمایه
با دروغ و ریا و ویروس جان میدهد
همراز همه روزهای من
هراس مکن از این همه تباهی
نزدیک شو
اولین شکوفهای که خود را
در آغوش زمین رها کند
از حقیقت آفتاب خواهد گفت
از پیروزی نوع بشر
که در شهادت دادنی بزرگ
خود را گروگان”دیگری” می داند
از یاد نبردهایم
مادرمان زمین
از دیر باز
دریغا گوی یاران خفته بود.
رضا عابد
بهار بهرورگهر
تاریخ : ۱۵ - مهر - ۱۳۹۹
مثل همیشه عالی و بی نظیر… خسته نباشید