رای سفارشی یعنی دوباره رانت، اختلاس و فساد
رای سفارشی یعنی دوباره رانت، اختلاس و فساد
برای پیرزن ِ فقیر سیستانی، خراسانی، خوزستانی و یا پیرمرد ِ رنج‌دیده‌ی کرد، لر، گیلک و .‌.. چه تفاوتی دارد که چه‌کسی رییس‌جمهور خواهد شد و یا مثلا نتیجه‌ی مذاکرات برجام به امضای دولت دوازدهم خواهد رسید یا سیزدهم؟! مهم کوچک و کوچک‌تر شدن سفره‌هاست که شاهد آن هستیم.

افشین معشوری | نوشتن از این‌که انتخابات ریاست‌جمهوری در راه است و تکرار این‌که «ششمین دوره‌ی انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا» به زودی برگزار خواهد شد، شاید چندان ضروری به‌نظر نیاید. خاصه آن‌که در «روزهای قهر مخاطب با نشریات» و به‌ویژه از نوع کاغذی‌اش، شبکه‌های اجتماعی مامن و ملجا بسیاری از افراد جامعه شده است که می‌کوشند در سریع‌ترین زمان اخبار مورد علاقه‌شان را از آن طریق کسب کنند.

با این‌حال ما به‌عنوان رسانه‌یی که ممکن است سال‌ها بعد و بنا بر ضرورت، اهل تحقیق به آن مراجعه کنند وظیفه داریم تا در خصوص شرایط اجتماعی روز دیدگاه‌مان را ثبت کنیم.

حالا دیگر دیرتر از آن است که برخی کاندیداهای ریاست‌جمهوری بیایند و جلوی دوربین تلویزیون و یا فرستنده‌ی رادیو بنشینند و از بدیهیات زندگی شهروندان بگویند و در برابر پرسش مصاحبه‌گر پاسخ‌های کلی بدهند و از دادن راه‌کار طفره بروند.

برای پیرزن ِ فقیر سیستانی، خراسانی، خوزستانی و یا پیرمرد ِ رنج‌دیده‌ی کرد، لر، گیلک و .‌.. چه تفاوتی دارد که چه‌کسی رییس‌جمهور خواهد شد و یا مثلا نتیجه‌ی مذاکرات برجام به امضای دولت دوازدهم خواهد رسید یا سیزدهم؟! مهم کوچک و کوچک‌تر شدن سفره‌هاست که شاهد آن هستیم.

اساسا ۴۲ سال پیش انتخابات به‌عنوان «راه‌کار دنیای مدرن» در دستور کار قرار گرفته بود تا کاستی‌های پیشین را پوشش بدهد و این، مبارک‌ترین ایده‌ی برآمده از «خیزش جوانان انقلابی ایران» بود که شوربختانه هر چه از آن تاریخ دور شدیم، به دلایلی -نظیر برنتافتن سیاست‌های جمهوری اسلامی ایران توسط قدرت‌های مطرح جهان و وضع و اجرای قوانین سخت‌گیرانه و ظالمانه‌ی تحریم- کم‌رنگ و کم‌رنگ و کم‌رنگ‌تر شد، تا جایی که امروز قدرت خرید شهروندان ایرانی به حداقل رسیده است.

از بحث ریاست‌جمهوری درمی‌گذریم، زیرا بحثی است کلان و گفت‌وگو در این زمینه نیازمند زمان و تحلیل مفصل‌تری است؛ اما همان‌طور که در یادداشت‌های دیگر این‌شماره‌ی «لنگرودفردا» خواهید خواند، انتخابات شورای اسلامی شهر نیز در پیش است و تجربه‌ی پنج دوره‌ی پیشین نه تنها در «لنگرود» که همه‌ی ایران به ما می‌گوید قریب به اتفاق شوراهای شهر در سراسر کشور نمره‌ی قبولی نگرفته‌اند.

به‌همین سبب به تک تک کسانی پای صندوق رای می‌روند، توصیه می‌کنیم به‌هیچ‌وجه تمایلات قوم و قبیله‌یی و احساسی را در نگارش نام برگزیدگان در برگ‌رای دخیل نکنند، زیرا تجربیات پیشین باید تاکنون از ما آدم‌های مطلع‌تری ساخته باشد.

رای‌های سفارشی و باری به هر جهت یعنی دوباره رانت، اختلاس، دستگیری و فساد و این، تنها باعث خواهد شد این دورباطل هم‌چنان ادامه یابد و توسعه‌ی شهری چندی دیگر به تعویق بیافتد و سرمایه‌هایی که متعلق به همه‌ی ماست، بسوزد بی‌آن‌که کسی پاسخ‌گوی آن باشد.

  • نویسنده : افشین معشوری
  • منبع خبر : لنگرود فردا | شماره 56| خرداد 1400