در کانال مفید روزنامه‌نگاری جدید با نمودار جالبی از نسبت تنوع رسانه‌ها در ایالات متحده رو به رو شدم. این که رسانه‌های آنلاین از رسانه‌های سنتی و کاغذی چاپی پیشی گرفته باشند، قابل انتظار بود؛ اما این پژوهش یک نکته‌ی قابل تامل دیگر را نیز پیش چشم ما قرار می دهد.
چنان که ملاحظه می‌کنید؛ بر خلاف انتظار یا تصور مخاطب ایرانی، جایگاه رادیو هم قابل توجه است و نشان می‌دهد صحنه را ترک نکرده است.
دلیل آن میتواند فعالیت رادیوهای محلی باشد و این که رادیو در جوامع برخوردار از رسانه‌های خصوصی مزیت‌های خود را به عنوان رسانه‌ی گرم حفظ کرده است.
مراد از رسانه‌ی گرم، رسانه‌یی است که استفاده از آن، نیاز به تمرکز فراوان ندارد. مثلا می‌توان حین رانندگی در یک آزادراه، به رادیوی اتومبیل هم گوش داد. در حالی که در این موقعیت نمی‌توان رسانه‌های دیگر و به تعبیر مک لوهان، سرد را مصرف کرد.
جای رادیوهای خصوصی در ایران به شدت خالی است و تنوع شبکه‌های رادیویی غیر خصوصی جای آن را پر نکرده است.
- منبع خبر : مهرداد خدیر (کانال تلگرامی نویسنده)
