احسان محمدی

نشست‌های مطبوعاتی در لیگ ایران معمولاً کسالت‌بار است. نه کسی حرف تازه‌ای می‌زند و نه ادبیات متفاوتی به کار می‌برد که از آن لذت برد. انگار از سر تکلیف و اجبار سرمربی‌ها می‌آیند و دست به کلی‌گویی می‌زنند. اینکه باید تلاش کنیم سه امتیاز را بگیریم و بازی سخت است و لیگ فشرده و .. بعد از بازی هم اگر نتیجه را واگذار کنند معمولاً از داور، زمین، هوا، تماشاگران و … گله می‌کنند و می‌گویند تقصیر آنها بود!

وقتی این نشست ها را با مصاحبه‌های مربیان خارج از ایران به ویژه در لیگ‌برتر انگلیس مقایسه می‌کنیم به نظر می‌رسد ما به شدت دچار ضعف واژگان و آشنایی با ادبیات فارسی و حتی ساده‌ترین مفاهیم هستیم. اخیراً کتابی در مورد جملات کوتاه و هایکوهای آرسن ونگر منتشر شده که جذاب است. صحبت‌های ژوزه مورینیو را می‌شود در کلاس‌های انگیزشی تدریس کرد یا جملات یورگن کلوپ و گواردیولا بیشتر اوقات چند وجهی، طنازانه و جذاب است.

با این همه الکس فرگوسن می‌گفت:«بازی را باید درون زمین بُرد نه در کنفرانس مطبوعاتی»! او معتقد بود که مربیان نباید زیاده‌گویی کنند و با گفتن بعضی جملات برای تیم و بازیکنان حاشیه درست کنند. بلکه وظیفه مربی این است که تیم را روی دوشش بگیرد و بازیکنان بتوانند پشت او پنهان شوند و خیلی اوقات به کار بردن بعضی جملات جز ایجاد حساسیت در تماشاگران رقیب، اتحادیه فوتبال و البته داوران هیچ سودی ندارد.

تنش میان امیر قلعه‌نوئی و جواد نکونام مثل یک درخت نخل، ریشه عمیق‌تری از بازی سپاهان- فولاد دارد اما این بار دو سرمربی در آغازین هفته‌های نیم فصل دوم لیگ برتر به هم رسیدند. یک بازی محکم و جان‌دار که به لطف دو گل استنلی کی‌روش و محمد محبی در مقابل تک گل حسن بیت‌سعید با پیروزی میزبان اصفهانی خاتمه یافت.

اما نشست مطبوعاتی بعد از بازی جنجالی شد. جواد نکونام که از این نتیجه و سبک بازی سپاهان دلخور بود گفت:«دیروز گفته شد تیم من از سیستم کارلوس کی‌روش استفاده می‌کند. فکر می‌کنم منظور کی‌روش استنلی بوده و باید به او بگویند به او پاسپورت نمی‌دهند بتواند به تیم ملی بیاید. دوم اینکه باعث افتخار من است که با کی‌روش (سرمربی سابق تیم ملی) مقایسه بشوم. بهتر از این است که با افراد دیگر مقایسه شوم و آشپز به کنار زمین بیاید و فوتبال بازی کند. امیدوارم فوتبال ما به ۵۰ سال قبل برنگردد. باشگاه بزرگ سپاهان و هوادارانش باید بدانند که یک مربی نباید راجع به مربی حریف صحبت کند. من هر طوری که بخواهم بازی می‌کنم. مگر کسی که بکش زیرش بازی می‌کند، کس دیگری در مورد آن صحبت می‌کند. البته این اشکالی هم ندارد.»

امیر قلعه نوئی در پاسخ یک خبرنگار که نظر او را خواسته بود گفت:« آشپر کیست؟ نمی‌دانم، من کارتون نمی‌بینم. چرا از خودشان نپرسیدید؟ ما فعلا باید به خاطر این برد خوشحالی کنیم و فیلم بازی را ببینیم تا متوجه نقاط ضعف و قوت‌مان شویم.»

مشخص نیست منظور جواد نکونام از آشپز کیست. تنها کسی که در زمین بازی سابقه آشپزی دارد و آن را نه تنها پنهان نکرده بلکه با افتخار از گذشته دشوارش حرف می زند محمد طیبی مدافع سپاهان است که با استقلال خوزستان چهره شد. او که در ۲۹ سالگی با بازوبند کاپیتانی استقلال خوزستان قهرمان لیگ شد یکبار در مورد مسیر زندگی اش گفت:« در آشپزخانه کار می‌کردم و هر کاری از شستن ظرف‌ها یا پوست کندن سیب زمینی و تمیز کردن آنجا تا خالی کردن بار را انجام می‌دادم. کار تا ساعت ۲ ظهر ادامه داشت و در زمان استراحت برای تمرین به باشگاه فوتبال استقلال امیدیه می‌رفتم».

اینکه آیا نکونام از سبک بازی این مدافع خوشش نیامده یا از شیوه بازی مستقیم سپاهان ناراحت شده مسئله‌ای است که خودش باید به آن پاسخ بدهد اما ورود به این چالش ها و تنش های غیرضروری برای فولاد امتیاز نمی‌شود. فولاد خوزستان مجموعه محترمی است که در سال‌های اخیر به واسطه بازیکن‌سازی، کمپ‌ها و خوابگاه‌ها و مدارس فوتبال و شیوه تربیت بازیکنانش در فوتبال ایران جایگاه خوبی پیدا کرده و امسال هم با مدیرعاملی سعید آذری و جذب بازیکنان سرشناس قصد گرفتن سهیمه آسیایی دارد. این حاشیه‌ها و جدال‌ها جز به هم ریختن تمرکز تیم آیا دستاورد دیگری هم دارد یا حق با الکس فرگوسن است که مسابقه را باید درون زمین برد؟!