یاسین معشوری- چندماه از برداشتن دو لکلک میدان طبیعت لنگرود از وسط میدان میگذرد و تازه دوهفتهیی است که چشم رهگذران به دو پرندهی بدقواره که به اسم «لکلک» جای دو پرندهی قبلی جانمایی شدهاند، روشن شد.
اصولا عادت کردهایم هیچ موضوعی را بدون حاشیه به سرانجام نرسانیم و این هیچ ربطی به «فرجام بد یا خوش» ماجراها ندارد. میدان طبیعت لنگرود که به واقع بخشی از «تالاب کیاکلایه» بوده و به دلیل توسعهی شهر حالا محل گذر بسیاری از شهروندان لنگرودی و گردشگران است، در زمانهای نه چندان دور، زیستگاه لکلکهایی بوده که اینک اِلِمان آن را همانجا ساختهایم؛ اما این همهی موضوع نیست و پیشتر «دوهفتهنامهی خرد ورز» خبر تخریب اِلمانِ پیشین و جایگزینی دو لکلک تازه را اطلاعرسانی کرده بود، با این حال بعد از مدتها انتظار، دو لک لک تازه به صورت ابتدایی و بدون ظریفکاری در میدان سر برافراشتند و ناگاه لنگرودیها با دو پرندهیی مواجه شدند که نوکهایشان مستقیما به سوی آسمان امتداد دارد.
پس از این اتفاق، عدهیی از فعالان شبکههای اجتماعی در اعتراض به این موضوع، «شهرداری و سازنده» را خطاب قرار داند و در همین رابطه سازنده که میگوید کارشناس ارشد هنرهای تجسمی (مجسمه سازی)
است و بیش از ۱۸ سال سابقهی کار دارد، اعلام کرد:
«در خصوص نحوهی قرار گرفتن لکلکها، این پرندگان در زمانهایی که کنار زوج خود قرار میگیرند؛ سرهایشان را به سمت بالا میگیرند و با نوکهایشان صدا ایجاد میکنند و در واقع با این کار عشق و محبت خود را ابراز میکنند.»
البته هنوز برای قضاوت دربارهی کار پیمانکار پروژه زود است؛ اما در جستوجویی اینترنتی و سرچ منابع مختلف به چیزی که طراح و سازندهی تازه ادعا کرده، برنخوردهایم و اینترنت پر است از عکسهای جفتی این مخلوق زیبا که همگان نیز سرهایشان به روال معمول قرار دارد.
سازنده مدعی است شهروندان تا اتمام پروژه صبر کنند، بسیار خوب! اما پس از اتمام اگر سازهیی داشتیم که مورد تمسخر رهگذران قرار گرفت تکلیف چیست؟! آیا پیمانکار تعهدی مبنی بر «حسن انجام کار» داده است یا قرار است پس از چندی دوباره سرهای حیوان را جراحی کنند و به شکل عادی در بیاورند؟
آنچه در نگاه اول جالب توجه است، اینکه گویی این لکلکهای تازه دارند شکایت به سوی خدا میبرند. به انتظار مینشینیم تا پایان پروژه و شاهکار پیمانکار را مشاهده کنیم.
- نویسنده : یاسین معشوری
- منبع خبر : اختصاصی
آرش
تاریخ : ۲۹ - خرداد - ۱۳۹۹
متاسفانه هنر آزاد جایگاهی نداره در این نظام و هنرمندان واقعی اگر تاکنون فرار را بر قرار ترجیح نداده باشند، مجالی برای عرضهی هنرشان ندارند. همین مجسمهی بیقوارهی ورودی شهر (میدان فرمانداری سابق لنگرود) را ببینید، پیش از آنکه ببیننده را یاد هرچیزی (از جمله قلم) بیندازد، به یاد آیکن پوپ (💩) میاندازد، به طراح محترم پیشنهاد میکنم رنگش را قهوهای کند.