«آقای مسئول؛ نگاه به ساز و رقص و آواز ما نکنید؛ از داخل پوسیده‌ایم، فکری به حال معضلات اقتصادی، اجتماعی و... بکنید.»

آتش‌سوزی کمپ لنگرود نخستین نمونه از این حوادث نیست و اگر اراده‌ی قوی‌یی پشت این قضیه نباشد، قطعا آخرین آن نخواهد بود. در چنین مکان‌هایی روان‌شناس، پزشک، مددکار اجتماعی، پرستار و... یا نیست و یا اگر هم باشد اساسا مستقر یا مقیم نیست.

در انتخابات رقابتی با مشارکت بالا و با نقش آفرینی احزاب و فعالان سیاسی امثال علیرضا منادی سپیدان شاید بختی برای راه‌یابی نداشته باشند. از این رو توصیه به شورای نگهبان برای سخت گیری خطاست چون اگر امکان انتخاب از بین گزینه‌های متنوع‌تر فراهم باشد خود مردم بهتر انتخاب می‌کنند.

رییس جمهوری اسبق ایران که در سال های ریاست جمهوری مدام آمریکا و اسراییل را به همآوردی می‌طلبید و جورج بوش را نصیحت می کرد حالا به صراحت از برقراری رابطه دفاع و تنها شخص جو بایدن را سرزنش کرده است.

آتش‌سوزی کمپ لنگرود نخستین نمونه از این حوادث نیست و اگر اراده‌ی قوی‌یی پشت این قضیه نباشد، قطعا آخرین آن نخواهد بود. در چنین مکان‌هایی روان‌شناس، پزشک، مددکار اجتماعی، پرستار و... یا نیست و یا اگر هم باشد اساسا مستقر یا مقیم نیست.

سال ها قبل درباره چرایی بازگشت خود به رغم مهاجرت دهه 60 گفته بود: من مهاجرت را تجربه کرده‌ام. خوب نبود. آدم در غرب احساس ناامنی می‌کند. غرب، خیلی بی‌رحم است. سیستم و قوانین آنها بی‌رحم است. با همین قوانین سفت و سخت، اقتصادشان را شکل داده‌اند. مثل ما نیستند که با پول نفت زندگی کنند... وقتی می‌روی یا مجبور می‌شوی به عنوان پناهنده ثبت‌نام کنی با یک حقوق بخور و نمیر یا تن بدهی به کارهای پست و ناجور. ضمن این که اروپایی‌ها بیگانه‌هراسی دارند و دایم در این باره حرف می‌زنند که مهاجران را باید بیرون کرد...

داستان‌های این مجموعه موجزند و حوصله سر بر نیستند. ولی پاره‌ای از موضوعات داستان شده‌ منهای فرم و ساختار، از نظر مضمون و محتوا یک جایی (شاید هم چند جا) پایش می‌لنگد.

هر تکه از این پازل دلنش‌ین، تلنگری‌ست به ساده اندیشیدن و ساده سرودن در روزگاری که شاعران امروز در هیاهوی فرم و بازی‌های زبانی و تعقیدات لفظی و معنوی به قول شاملو: طرح ظریف زیبایی را پیچیده کرده‌اند.

پرسپولیس در مقاطعی از فصل دچار حواشی مختلفی شد تا این تیم وارد بحران‌های عجیبی شود که بیرون آمدن از آن سخت و بعید به نظر می‌رسد.

در روزهایی که مرد همیشه معترض حق به جانب مدت‌هاست از یادها رفته است و کسی حتی در پستوی ذهن‌اش سراغی از او نمی‌گیرد، در حالی روی آنتن زنده‌ی تلویزیون می‌آید -که پیش از این در برنامه‌های شبکه‌های آن سوی آب که به زعم بسیاری از مسئولان نظام معاند محسوب می‌شوند شرکت می‌کرد- و ناگهان چنان بی‌پروا به دیگران می‌تازد که هر انسان دارای شخصیتی حتی از شنیدن‌اش شوکه می‌شود.